Πώς να προσδιορίσει και να θεραπεύσει τις γάτες θηλωμάτων

Πώς να προσδιορίσει και να θεραπεύσει τις γάτες θηλωμάτων
Μυρμηγκιές στο σώμα της γάτας είναι καλοήθεις σχηματισμοί, οι οποίοι με τη μορφή τους μοιάζουν έντονα με το ταξιανθία του λάχανου.
Τα μεγέθη των θηλώματα είναι διαφορετικά-από το σιτάρι βρώμης σε ένα μπιζέλι, όχι περισσότεροι. Είναι απαραίτητο να σημειωθεί, ότι συχνά αυτές οι νεοπλασίες δέχονται γκρι ή κίτρινο χρώμα. Οι πιο συχνές θέσεις όπου σχηματίζονται κονδυλώματα είναι τα χείλη, πόδια, οι βλεννογόνοι μεμβράνες στο στόμα και το λαιμό. Σε αυτό το άρθρο θα μάθετε πώς να προσδιορίσει και να θεραπεύσει παρόμοιες νεοπλασίες στο σώμα ενός κατοικίδιου ζώου. Στην πραγματικότητα, τα πάντα δεν είναι τόσο δύσκολο όσο μπορεί να φαίνεται με την πρώτη ματιά.
Από πού προέρχονται αυτά τα θηλώματα; Στην πραγματικότητα, όλα είναι στον ιό των θηλωμάτων που μια γάτα μπορεί να αποκτήσει ως αποτέλεσμα της εξασθενημένης ασυλίας. Επίσης σε αυτόν τον παράγοντα είναι πολύ έντονα εκτεθειμένα γατάκια. Η χρήση των ναρκωτικών, τον τοκετό-όλα αυτά μπορεί επίσης να επηρεάσει το γεγονός ότι η γάτα θα αρχίσει να σχηματίζουν μια ποικιλία κονδυλωμάτων στο σώμα. Τα συμπτώματα αυτής της ασθένειας συμβαίνουν περίπου ένα μήνα μετά τη μόλυνση. Μεταξύ των σημείων μπορεί να διακριθεί εκπαίδευση θηλώματα, μειωμένη όρεξη, ισχυρή φαγούρα σε χώρους των νεοπλασίες. Αλλά μην φοβάστε, επειδή η παρουσία πληγή δεν απειλεί τη ζωή της γάτας και του ιδιοκτήτη του.
o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o Όσο για τη διάγνωση της ασθένειας, θα είναι σε θέση να προσδιορίσει μόνο έναν επαγγελματία γιατρό που έχει εκτεταμένη εμπειρία της εργασίας πίσω από τους ώμους. Προκειμένου να προσδιοριστεί η πληγή, ο κτηνίατρος θα λάβει μια εξέταση αίματος, καθώς και την εκτέλεση μιας βιοψίας για τον προσδιορισμό της φύσης των νεοπλασίες. Μετά από όλες τις δοκιμές που συλλέγονται, ο γιατρός συνταγογραφεί φάρμακα που υποστηρίζουν την ασυλία του ζώου. Αυτο-φαρμακευτική αγωγή σε αυτό το θέμα δεν είναι απαραίτητη, καθώς είναι γεμάτη με επιπλοκές, επειδή τα κονδυλώματα μπορεί να εξαπλωθεί ευρέως σε όλο το σώμα των ζώων.
Εάν το κατοικίδιο ζώο χτενίζει συνεχώς την πληγή θέση, και αρχίζει να αιμορραγεί, είναι απαραίτητο να εφαρμόζονται αντισηπτικά και αλοιφές στο εσωτερικό του πληγές που δεν πλήττονται από την ασθένεια. Καθώς τα μικρόβια καταστρέφονται, το κατοικίδιο δεν θα βιώσει ισχυρή φαγούρα. Όλα αυτά διευκολύνουν αισθητά τη διαδικασία της θεραπείας. Αλοιφές και αντισηπτικά θα πρέπει να επιλέγονται ειδικά για τη θέση των κονδυλωμάτων. Φυσικά, αν τα θηλωμάτων αυξήθηκαν για το βλεννογόνο, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με ουσίες για το δέρμα, επειδή η γάτα θα μπορούσε εύκολα να δηλητηριαστεί. Και πάλι, μόνο ένας επαγγελματίας κτηνίατρος μπορεί να βοηθήσει σε αυτό το θέμα.
Στις συνθήκες του νοσοκομείου θηλωμάτων αντιμετωπίζονται με ένεση νοβοκαϊνη. Παρά το γεγονός ότι αυτή η μέθοδος είναι ριζική, είναι αρκετά γρήγορη για τη θεραπεία του κατοικίδιου ζώου. Είναι επίσης δυνατή η θεραπεία κονδυλωμάτων με πράσινο ή ιώδιο.